Algemene reflectie

Wat ik heb gemerkt sinds het begin van dit schooljaar, is dat ik beter om kan gaan met feedback. Het ophalen van feedback, deze feedback noteren voor mijzelf (in de vorm van een journaal bijhouden) en evalueren op deze feedback. Dit niet alleen in de omgeving van school maar ook mijn persoonlijk leven. Als voorbeeld met school, ik had het idee dat ik erg nerveus werd tijdens het pitchen in een bijeenkomst van de Sales Challenge. Na mijn pitch heb ik aan verschillende klasgenoten gevraagd of deze symptomen zichtbaar waren, dit was totaal niet het geval. Hierdoor werd ik al een stukje zelfverzekerder op het gebied van presenteren en dit nam ik ook mee naar de volgende bijeenkomst.

Hierboven heb ik het al neergezet, journaling. Er zijn een aantal dagen geweest waarbij ik pen en papier erbij heb gepakt en al mijn gedachtes op papier heb gezet. Ik denk dat dit een sterk stukje persoonlijke ontwikkeling is, voorheen kwamen er bepaalde belangrijke gedachtes in mij op maar deed ik er verder vrijwel niets mee. Als voorbeeld ben ik begin dit jaar twee weken goed ziek geweest, er is niets in de wereld wat ik meer haat dan ziek zijn. Omdat ik zo’n structuur ‘junkie’ ben, is een periode van twee weken ziek zijn erg zwaar (fysiek en mentaal). Toen ik beter werd, kwam het in mij op om pen en papier erbij te pakken om de gedachtes en gevoelens die ik toen had op te schrijven. Wat ik toen destijds het belangrijkste vond, nu nog, was het bewuster om gaan met tijd en een consistent slaapritme implementeren voor goede constante energie. Zie de afbeelding voor het completere journaal van desbetreffende dag.

Hierin komt toch nog altijd een stukje perfectionisme naar voren. Aan het begin van mijn studie noteerde ik perfectionisme als een positief kernkwadrant. Al snel kwam ik erachter dat dit helemaal niet zo positief stond aangeschreven, sterker nog het stond bekend als een valkuil. Na een lange tijd deze gedachtes te hebben, kreeg ik in de workshop voor perfectionisme te horen dat het kernkwadrant ‘alles zo goed mogelijk willen doen’ ook bestaat. Misschien zette ik mijzelf in het verkeerde hokje al die tijd, ben ik helemaal geen perfectionist maar simpelweg iemand die alles zo goed mogelijk probeert te doen waarbij de valkuil perfectionisme is.

Na dit semester heb ik het gevoel gekregen dat ik echt stappen heb gezet binnen de wereld van Sales. Ik baalde dat dit vak niet veel aandacht kreeg gedurende studie, maar op deze manier heb ik mij hier toch verder in kunnen verrijken. De eerste stappen omtrent het uitstelgedrag zijn gezet, maar ik heb toch gemerkt dat dit nog niet helemaal uit mijn systeem is. Dit ga ik de komende tijd blijven oefenen en evalueren.